Sunday, January 10, 2016

შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში...

შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში,
ფოთოლცვენა დაწყებულა სულში...
ნეტავ რატომ, ნეტავ რისთვის?
დაიბუდა სევდამ გულში?
შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში,
ცრემლები არ მიშრებოდა გუშინ...
სიმარტოვემ დაიბუდა სულში,
ზამთრის სუსხიც იგრძნობოდა გუშინ...
ფოთოლცვენა დაწყებულა ყველგან,
ფარფატებენ შემოდგომის ქარში...
სიცივემაც დაიბუდა სახლში...
შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში,
იარები ჩარჩენილან სულში...
შემოდგომის გარდასულო წლებო,
დამიბრუნეთ გაზაფხული ჩემი...
შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში,
სიმარტოვემ დაიბუდა სულში...


ჩემი დილის ფიქრებში დაბადებული ლექსი :)

Friday, January 8, 2016

ფიქრები...

ფიქრები ჩვენი განუყოფელი ნაწილია.. ვფიქრობთ, ვფიქრობთმ ხან სულაც არ ვფიქრობთ :) ისე არ ვიც რა ჯობია ბევრი ფიქრი თუ უცებ მიღებული გადაწყვეტილება? ხანდახან იმდენად გატკენას თავს ფიქრები, რომ თავზე ბალიშს დაიფარებ და თავს აიძულებ, რომ არ იფიქრო, გინდა ტვინმა, გონებამ დაისვენოს... მაგრამ რა რთულია არა ფიქრების შეჩერაბა? ბევრჯერ მიცდია, რომ არ მეფიქრა, მაგრამ მერე იმაზე მეფიქრება, რომ არ ვფიქრობ :) ისე მიყვარს ფიქრები, როდესაც ძილი გამიტყდება ვფიქრობ და ვფიქრობ ხან წარსულზე, ხან მომავალზე, ამ ბოლო დროს ღამის ფიქრები მენატრება, აი ძილის წინ რომ იცის აკვიატება :) რატომ მენატრება? გადაქანცულს ისე ჩამეძინება ჩემს შვილთან ჩახუტებულს, ფიქრს ვეღარ ვასწრებ... არადა დრო იყო ფიქრებში ბევრი ჩემი ლექსი თუ ნოველის დიალოგი იბადებოდა :) ამიტომაც მენატრება ჩემი ფიქრები ანუ წერა მენატრება, რისი დროც ნაკლებად მრჩება ამ ბოლო დროს და გული მეთანაღრება... როცა ვწერ სითბოთი ვივსები, სხვა სამყაროში გადავდივარ, სხვა რეალობაში, ხან კარგში ხან კიდევ ცუდში :) აი, ისეთში მე რომ თავზე არ გადამხდენია და მიფიქრია ასე, რომ ყოფილიყო მე როგორ მოვიქცეოდი :)

კარგი იქნებოდა ადამიანები ბევრს ფიქრობდნენ ამა თუ იმ საკითზე თან ისე ფიქრობდნენ, რომ სწორ გადაწყვეტილებებს ღებულობდნენ და სასიკეთო სვლებს აკეთებდნენ... ბევრჯერ ნაჩქარევი ფიქრი არასწორ სვლას გვაკეთებინებს და ხანდახან თავდაყირა გვიყენებს ცხოვრებას, ხანდახან კიდე ბევრი ფიქრიც არ ვარგა, შეიძლება ისე ავირიოთ ამ ფიქრების ლაბირინთში, რომ გამოსავალი ვეღარ ვიპოვოთ... ამიტომ როგორც ყოველთვის ოქროს შუალედს არაფერი ჯობია :)


ყველას ბედნიერ ფიქრებს და სასურველ ახალ წელს ახდენილ ოცნებენთან ერთად გისურვებთ :)

Monday, August 3, 2015

ცხოვრება

    დიდიხანია არ მიწერია, თუმცა საწერი უფრო სწორად სათქმელი ბევრი იყო და არის :) ცხოვრება არც ისე მარტივია, არც მუდამ ია-ვარდია ფენილი, ალბათ უფრო ეკალ-ბარდებია ირგვლივ, შენ შეიძლება გინდოდეს ია-ვარდი, მაგრამ ვინ გაცლის? ვიღაც ხო უნდა იყოს ვისაც ეკალ-ბარდები ხიბლავს და უყვარს? :) მოკლედ, იმის თქმა მინდა ცხოვრება ხანმოკლეა, იმდენად ხანმოკლე რომ არ ღირს მისი უბედურებაში გატარება, უფალმა მოგცა თავისუფალი ნება და უნდა იცხოვრო ბედნიერად, მოიწყო ცხოვრება ისე როგორც შენ გინდა და არა ხალხს და ე.წ სტერეოტიპებს :) მაგრამ ვაი, რომ ხანდახან გონება ისე ბნელდება ვერ ხვდები რა არის კარგი და რა ცუდი... ან ბედისწერააო ვიძახით და ვაბრალებთ ჩვენს უნიათობას ჩვენს ბედს, რომელსაც მინდა გითხრათ (მე ასე მწამს და მჯერა) ჩვენ ვქმნით და წინასაწრ არაფერი გვაწერია... ჩვენი ნაბიჯები არ არის წინასწარ გაწერილი, რომ ვიბადებით შუბლზე არ გვაწერია შენ იყავი ბედნიერი ან შენ იყავი უბედური. უფალმა თავისუფალი ნება გვაჩუქა, თავისუფალი არჩევანი, ჩვენ უნდა განვსაზღვროთ ჩვენი ცხოვრების ნაბიჯები, რა თქმა უნდა ეს არ უნდა ეწინააღმდეგებოდეს უფლის ნებას ანუ უფლის მიერ ჩვენთვის მოცემულ სახარებისეულ მითითებებს. საკუთარ ცხოვრებას ჩვენ ვმართავთ, გარკვეულ როლსაც ვთამაშობთ სხვების ცხოვრებაშიც, ეს თითქოს სოციალური ჯაჭვია... თუნდაც ავიღოთ ჩვენი შვილები, მათი ცხოვრების ფორმირებაში დიდი როლი მიგვიძღვის,  ვაძლევთ განათლებას, ვცდილობთ კარგი სამეგობრო წრე ყავდეს, მისი ნიჭის მიხედვით ვატარებთ სხვადასხვა წრეებში და ა.შ. 
  მინდა, რომ ცხოვრებაში არ არსებობდეს დაძაბულობა, სტრესი, სიძულვილი, ბოროტება და ა.შ.

   პ.ს. არა რაა, ოცნებები სულ კარგი მაქვს და მინდა რომ ახდეს :) :) :)

Friday, March 13, 2015

არა - ერთფეროვნებას, მასიურობას !

როგორც იქნა, მოაღწია სამარშუტო ტრანსპორტმა, ცოტა ხალხი იყო და ფანჯრის მხარეზე დავჯექი, მიყვარს ფიქრი და გარე ხედების ყურება, ჩქარა, რომ გარბის შენობები, ხეები, ადამიანები :)
შემდეგ გაჩერებაზე მარშუტში გოგო-ბიჭი ამოვიდა. ბიჭს გრძელი წვერები ჰქონდა, თმებიც მოშვებული გრძლად. ქუთაისელები იყვნენ, მაგრამ კილო უფრო თბილისურ სტილზე ჰქონდათ. ქუთაისზე და მის ერთფეროვნებაზე საუბრობდნენ... ბიჭი იქვე წინ ჩაუცუცქდა გოგონას, საინტერესეოდ მსჯელობდნენ სტანდარტებზე, ჩარჩოებზე, ერთფეროვნებაზე, საერთო მსგავს ჩაცმულობაზე, მაკიაჟზე, მარიაჟზე, რომ ყველას უნივერსიტეტში ერთნაირად აცვიათ, დაკარგულია ინდივიდუალიზმი და ახალგაზრდები ერთფეროვნებაში არიან, კარგავენ საკუთარ პირად მეს, რომ ამ გოგომ ამ ყველაფრის პროტესტის ნიშნად გრძელი თმები ძაააააალინ წითლად შეიღება...
რომ მედია მართვადია, ხოლო სოციალური ქსელები არა, ამიტომაც ძალადობაზე ინფორმაციები იოლად ვრცელდება, ახალი თაობა კი ამ ძალადობას ეჩვევა და ეს ცუდია... მათ ვუსმენდი და მომწონდა მათი აზროვნება, რადგან მეც არ მომწონს ინდივიდუალიზმი, რომ იკარგება... ჩუმად ვაკვირდებოდი სხვების რეაქციას, ჩუმად უყურებდნენ მათ და თავებს აქნევდნენ "რა თაობა მოდის" - აი ამ ფიქრებით :) თან ბიჭს ფეხე ჰქონდა გახდილი ბუგები, ხელში ეკავა  და ფეხშველა იყო ... :)
ხნიერი მამაკაცი ამოვიდა და ეს რო დაინახა, ცხვირი აიბზუა, რაღაც ჩაიბურტყინა, მე კიდე გამეღიმა :)
როცა ეს ბიჭი და გოგო ჩავიდა, ბიჭმა ფეხზე ჩაცმა დაიწყო, მათ კი მთელი მარშუტი მწველი თვალებით უცქერდათ, ალბათ რას არ ფიქრობდნენ, მე კი ძალიან კმაყოფილი ვიყავი მათი ასეთი კრეატიული აზროვნებით, უცებ ისინი ჯინსების თაობას მივამგვანე, რომლებიც საბჭოთა კავშირის დახურული სივრცის გარღვევას ცდილობდნენ და გამოუვიდათ კიდეც... ასეთი "განსხვავებული მოაზროვნენი"  კი ცდილობენ ქართული რეალობის გარღვევას, რომელიც მხოლოდ სხვების გაქილიკებას, განსჯას, ცილისწამებას და ასეთ რამეებს ემსახურება უფრო მეტად ვიდრე თავისი ქვეყნისა და ოჯახის წინსვლასა და წარმატებას. მე ვფიქრობ თუ ყველა ეცდება, რომ სხვების ქილიკს თავი ანებოს და მის საქმეს კეთილსინდისიერად მიხედოს, იმუშაოს, არ ითაკილოს და ა.შ. მაშინ საქართველოსაც ეშველება. ხო, მერე რა თუ იმ ბიჭა ფეხზე გაიძრო და ფეხშველა იყო? მერე რა თუ ვიღაცამ თმა მწვანედ შეიღება? ან თუნდაც სამარშუტო ტრანსპორტში სკამი არ დაუთმო არავის? მოდი რაა, სხვის ლანძღვას სჯობია შენს გულში ჩაიხედო, შეიყვარო ყველა და უფრო მარტივად შეხედო ცხოვრების რიტმს, რომელიც ძალიან ხანმოკლეა იმისთვის, რომ სხვების ლანძღვას, ქილიკს, შურს, ცილისწამებას შეალიო... არ სჯობს ჰარმონაი? სიყვარული? იცხოვორს ყველამ ისე როგორც უნდა, უფალმა ხომ თავისუფალი ნება მოგვცა? ავირჩიოთ კარგი, სიყვარულით სავსე გზა, რომელიც ჩვენთვისაც კარგია და უფალთანაც მიგვიყვანს...

უფალს ებარებოდეთ...

Monday, March 9, 2015

"13" რიცხვი თარსია?

      
 
         ამბობენ, რომ 13 რიცხვი თარსია... მაგრამ მე არ მჯერა :) 13 რიცხვი ჩემი საყვარელი ციფრია და ვერ წარმომიდგენია, რომ თარსია, თუ ვინმე გავგიე 13 რიცხვშია დაბადებული ყველა ჩემიანი მგონია :) 
        მე, 13 მაისს 3 კვირით ადრე მოვევლინე ქვეყნიერებას :) ამიტომ მაისი და რიცხვი 13 ჩემთვის ბევრს ნიშნავს, თანაც რომ დავიბადე დედაჩემი მე-13 პალატაში იწვა სადაც 13  ქალი იწვა, ჩემი მეტრიკის ნომერიც 13-ით იწყებოდა, შესაბამისად მე "13" ვარ :) თუმცა თარსი არ ვარ :) 
      მახსოვს 13 წლის, რომ გავხდი ბიძაჩემმა ჩემი დაბადების დღის სადღეგრძელოს დროს თქვა " მართალია, 13 რიცხვი თარსია, მაგრამ შენ ბედნიერი ქალი ყოფილიყავიო". მაშინ ცუდად მომხვდა ყურში, მაგრამ რადგან ბავშვები ვერთობოდით გადამავიწყდა :) მერე კი ერთ დღეს დავფიქრდი და გავბრაზდი ბავშვურად :) რადგან 13 რიცხვში დავიბადე ამან შეიძლება რამე როლი ითამაშოს ჩემს ცხოვრებაზე? მოკლედ, ბევრს ვფიქრობდი და ვეძიებოდი და მივხდი, რომ 13 რიცხვი სულაც არ არის თარსი: გავიხსენოთ ჩვენი უფალი იესო ქრისტე და მის 12 მოციქული, სულ 13; ასევე 13 ასურელი მამა. 
     პირიქით 13 ჩემთვის ბედნიერი რიცხვიაო ამბობს მამაჩემი, ამ დღეს ჩემი პირველი შვილი დაიბადაო და სადაც შეიძლება 13 რიცხვი გაურიოს, გარეულია :) პარადოქსია თითქოს, მაგრამ ჩემი გოგონაც 13 რიცხვში, ოღონდ 2013 წლის მაისშია დაბადებული :) თუმცა საკმაოდ მძიმე და მტკივნეული წელი გვქონდა 2013 წელი, ბევრმა საყვარელმა ადამიანმა დაგვტოვა უდროოდ, ისევ ჩემმა გოგომ გაგვაძლებინა...
    საერთოდ დათარსვის არ მჯერა, მგონია ეს ადამიანების გამოგონილია, მათი ფსიქოლოგიაა. მაგალითად: როცა თბილისში ვსწავლობდი, ყოველ დილით გამოცდის დღეს კარებთან შავი კატა მხვდებოდა, ყოველთვის წარმატებით ვაბარებდი :) რისიც გჯერა ის აუცილებლად მოხდება, თუ მას წინაპრებიც გიდასტურებენ :)

       ყველას ბედნიერ კვირას გისურვებთ, იფიქრეთ დადებითზე და არა დათარსვაზე ;)

Wednesday, February 25, 2015

ცხოვრებისუელი ეპიზოდი N4

კრიზისი
ქვეყანაში, რომ სტაბილურობა აღარ არის მე კი არა უკვე ჩემმა შვილმა იცის მგონი. დოლარი დღითიდღე მატულობს, ლარი დევალვაციას განიცდის, დოლარში აღებული სესხის გადასახადი გარბის, მატულობს ეტაპობრივად ყველაფერზე გადასახადი და ამ დროს ხელფასი არის გაყინული ერთ ადგილას!!! შესაბამისად ჩემს სამსახურშიც იმატა საქმეებმა, ვეღარ იხდის ხალხი სესხს და მოდის აღსრულებაში, მაგრამ რა მერე? აქაც უძრავად არის საქმეები :(
გუშინ დამირეკეს და მითხრეს ერთ ერთ მოვალეს ხელფასი ჰქონია (მასწავლებელია ცნობისთვის) 110 ლარი და მისი ნახევარი დაუკავეთო, თან ისიც მკითხეს პენსიონერია და იქედანაც ხო არ დაუკავებდითო და მწარედ გამეცინა. მასწავლებელს, რომელიც ბავშვებს ასწავლის, რომელზეც არის დამოკიდებული მათი აღზრდა, მომავალი აქვს ხელფასი 110 ლარი და შენ კიდე ითხოვ საწყალი, მათხოვრული პენსიიდანაც დაუკავდეს რამე თანხა, იმიტომ, რომ მერე შენ უფრო მეტი ბონუსი დაგერიცხოს ბანკმა როგორც საუკეთესო საკრედიტო ბიუროს წარმომადგენელს !!! რა თქმა უნდა, პენსია არ დავუკავე, 55 ლარიც ეყოფა ბანკს ყოველთვიურად !!!
ეს დოლარი კიდე რას შვრება? რატო გახდა დეფიციტური ვერ გავიგე? არა, ამბობენ მთელს მსოფლიოშია დოლარის დეფიციტიო, ვაა სად წავიდა ნეტა? სად გაქრა? თუ რამე საშიშროება იგრძნო დედამიწაზე და კოსმოსში გაფრინდა?ეს ლარი მაინც არ ეცოდება? ან საწყალი საქართველო? ვერა და ვერ რომ ვერ ამოითქვა სული, მუდამ კრიზისში რომ არის :(
კრიზისი უცხო სიტყვაა და ნიშნავს:
1. დიდი გარდატეხა, მკვეთრი ცვლილება; მძიმე გარდამავალი პერიოდი.
2. მედიც. ავადმყოფობის მიმდინარეობაში გარდატეხის მომენტი, რომელსაც მოსდევს ავადმყოფის მდგომარეობის გაუმჯობესება ან გაუარესება
3.ეკონ. კაპიტალისტურ მეურნეობაში: საქონლის პერიოდული ჭარბწარმოება, რომელსაც თან სდევს წვრილ მწარმოებელთა გაღატაკება, წარმოების შეკვეცა და უმუშევრობის ზრდა. 
 4. რისამე მწვავე ნაკლებობა (განსაკუთრებით ითქმის მოხმარების საგნებზე, პროდუქტებზე) .
ბოლო პუნქტის მიხედვით გამოდის რომ დოლარი მწვავე კრიზისშია, შესაბამისად კი ის მოვალეები და ის მსესხებლები, ვისაც სესხი დოლარში აქვს !!!
როცა საქმე მივიღე, დოლარის კურსი იყო 1.75, სესხს კი მოვალეს დღევანდელი კურსით იხდის (ისევ ბანკები მდიდრდებიან!). აი, ერთ ჩემს მოვალეს ვთქვთ ჰქონდა სესხი 300 დოლარი (ლარიში გადაყვანილი ძველი კურსით  525 ლარი) ეხლანდელი კურსით  მას აქვს 705 ლარი და რომ გონია ბოლო გადახდა აქვს, დავალიანება გაუნულდა, ბანკმა მოიწერა 9 დოლარი დარჩაო !!! იმიტომ, რომ კურსი აიწია და მის მიერ გადახდილი ლარი ვერ ფარავს დოლარს !!!

მახსოვს, სადღაც წავიკითხე ადრე, ალბათ 5-6 წლის წინ, როცა კრიზისი იყო მსოფლიოში, მაგრამ ჩვენი "ეკონომიკა, რომ  ყვაოდა და არ ჩამოშლილა", აი მაშინ, რომ როცა კრიზისია ე.ი რაღაც სულიერი პრობლემა არის ერში. ისე თუ დაუფიქრდები, არ არის შორს ეს იდეა სიმართლიდან... რაღაც ამ ბოლო დროს მოდურიც კი გახდა ანტირელიგიური აზრების ფრქვევა, საეკლესიო პირების გაქილიკება, გალანძღვა, მორწმუნეების შურაწყოფა, ზომბებად მოხსენიება და მრავალი სხვა. 
ისე სიმართლე გითხრათ ურწმუნოსთან საუბარს სხვა რელიგიურ წარმომადგენლებთან მირჩევნია საუბარი, იმიტომ რომ მუსლიმს მისი მუჰამედის სწამს, კათოლიკეს იესო ქრისტესი, ბუდისტებს ბუდის, ინდოელებს მისი ქალღმერთების და აქვთ რწმენა, რიდი, სიყვარული. მარხულობენ, აქვთ თავიანთი დღესასწაულები... და ამ ურწმუნეობს ხო ვერ გავუგე რატომ მოსწონთ ეს ურწმუნოება? ანუ თუ ილია მეორეს გავლანძღავ ან რომელიმე მრევლს დავცინებ ამით წოდება მომემატება, უფრო cool გოგონა ვიქნები თუ რა? არადა, გულში ღრმად მჯერა, როცა რაღაც ძალიან უჭირთ უფალს მთელი გულით ევედრებიან. ისე ამ ურწმუნეობის კატეგორიას ხატებიც აქვთ, ისე ყოველი  შემთხვევისათვის, ან იქნებ იმიტომ, რომ იქნებ მორწმუნეობა გახდეს ერთ დღეს მოდური და მერე რა  ქნან? 
მახსოვს ერთხელ რაღაც გავაზიარე და ერთმა ისეთმა ნაცნობმა  დამიპოსტა საეკლესიო წარმომადგენლებზე ცუდი რაღაცეები არ ველოდი, სულ სტატიები გამოუშვა და გამოუშვა, გამიკვირდა, გავოცდი, ვაახ, მე შევეხე იმას რაც თვითონ მოსწონს? ხომ არის თვითონ ბედნიერი, რომ არ სწამს? მაცადოს მე ჩემი რწმენის, იმისი რისიც მჯერა და რაც ბევრჯერ დამხმარებია. ჩემს ცხოვრებაში უამრავი "სასწაული" ხდება, უამრავლჯერ შეუსმენია ჩემი ლოცვა უფალს, ხოდა მაცადე, ხოო? მე არ მაინტერესებს, რას აკეთებს ის საეკლესიო პირები, მათ უფალი განიკითხვთ საყოველთაო სამსჯავროზე, ან იქნებ საერთოდაც არ განიკითხოს და სამოთხეში მოხვდეს, შენ რა იცი მისი ლოცვის მადლის ძალა? ან მისი სინანული გინახავს სადმე? მაგრამ როცა არაფრის გწამს, როცა მხოლოდ უარყოფითს ეძებ, მაშინ დადებითს ვერსად დაინახავ, მხოლოდ სხვის თავალში ხედავ ბეწვს და შენს თავლში ათას დირეს კი ვერა. 
გვაცადეთ, იმათ ვისაც გვწამს, რატომ უნდა ვაყენებდეთ ერთმანეთს შეურაცყოფას ჩვენი მრწამსის მიხედვით?  ვერ ვგებულობ, არ მესმის, რატომ უნდა დასცინო სხვას და ამით მიიღო სიამოვნება?! მოკლედ ბევრს აღარ გავაგრძელებ, თქვენ განსაჯეთ: რას ამბობდნენ ცნობილი ათეისტები გარდაცვალების წინ:
1)ვ.ი ლენინი, გარდაიცვალა ჭკუიდან შეშლილი, სიკვდილის წინ იგი ცოდვების მიტევებას სთხოვდა მაგიდასა და სკამებს.
2)უინსტონ ჩერჩილის უკანასკნელი სიტყვები იყო "ვაიმე რა უგუნური ვყოფილვარ"
3) გრიგორი ზანოვიევი-ლენინის თანამებრძოლი.სიკვდილის წინ მისი უკანასკნელი სიტყვები იყო: "ისმინე ისრაელ, უფალი ღმერთი ჩვენთან არს, ერთი ღმერთი". იგი დახვრიტეს სტალინის ბრძანებით
4)შარლ მე-9:დავიღუპე ამას ნათლად ვგრძნობ"
5)ემელიან იაროსლავსკი, ათეისტური ინტერნაციონალური მოძრაობის პრეზიდენტი:"გევედრებით დაწვით ყველა ჩემი წიგნი!შეხედეთ წმინდანს, იგი დიდი ხანია მელოდება და აქ არის"
6)იაგოდა-საბჭოთა საიდუმლო სამსახურის უფროსი:"როგორც ჩანს ღმერთი არსებობს, იგი მსჯის მე ჩადენილი ცოდვებისთვის
7)ფრანსუა-მარი არუე(ვოლტერი)-განთქმული მოქილიკე და ღვთის მგმობი.მისი მომვლელი ქალი ამბობდა:"ევროპის მთელი სიმდიდრე რომ მოეცათ ჩემთვის, არ ვისურვებდი ისეთ სიკვდილს, როგორიც ხვდა წილად ვოლტერს.იგი მთელი ღამის განმავლობაში იტანჯებოდა, გაჰკიოდა და პატიებას ითხოვდა საკუთარი ცოდვებისთვის"     

იმედია როგორც სულიერ, ისე ეკონომიკურ კრიზისს რამე ეშველება და ამ ყველაფერი კარგად იქნება, არ მინდა კიდე უფრო გაუბედურებულ საქართველოს და ქართველებს ვუყურებდე...

პ.ს. დოლარო დაბრუნდი და უშველე ხელოვნურ სუნთქვაზე შეერთებული გაუბედურებულ ლარს.
 

Wednesday, February 18, 2015

ცხოვრებისეული ეპიზოდი 3

უზრუნველყოფილი-არაუზრუნველყოფილი

პროგრამაში საქმე შემყავდა, მთელი დოკუმენტაცია მაგიდაზე მქონდა გაშლილი, როცა კარების ხმა გავიგონე და ინსტიქტურად იქეთ მხარეს გავიხედე, მაინტერესებდა ვინ იყო, ჩვენთან მოდიოდნენ თუ მეორე სართულზე "არქიტექტურაში" (დიდი სახელი ქვია შპს-ს, ასე უფრო მოკლეა:) ). შავებიანი სუსტი ქალი შემოვიდა, ძალიან მორიდებით მომიახლოვდა:
-ბატონი რეზო არ არის? - თან მორიდებით აქეთ იქეთ იცქირებოდა.
-არაა, გასული არის - ვუპასუხე 
-იქნებ ჩვენ დაგეხმაროთ? - საქმეებით სავსე ბაინდერი მაგიდაზე დადო ირინამ .
-იცით, მე საბანკო ანგარიში მოვიტანე, სახლი გაიყიდა აუქციონზე და რაღაც ნამეტი თანხა დარჩა ჩვენთვის... - ჩუმად საუბრობდა ქალი
-თქვენი სახელი და გვარი?
-მე და ვარ ...
-თქვენი დის გვითხარით - კვლავ ირო შეეკითხა, ქალმა უცებ გვითხრა - აა, გასაგებია და მერე ჩვენ დავიტოვებთ ანგარიშის რეკვიზიტებს და მივამაგრებთ პროგრამულად.
-აგერ აიღეთ, - მოგვაწოდა ფურცელი - ჩემი დისშვილის საბანკო რეკვიზიტებია.
-მინდობილობა გაქვთ, რომ დედამისი შვილს აძლევს უფლებას მის ანგარიშზე დაირიცხოს ნამეტი თანხა?
-არაა, არ მაქვს.
-მაშინ, იქნებ თქვენი დის მოგვიტანოთ, თორემ ისე თანხა არ დაირიცხება.
-კარგით მადლობა - გაბრუნდა, უცებ რაღაც გაახსენდა და მოტრიალდა - რომელამდე ხართ?
-ჩვენ 5 საათამდე აქ ვართ.
-კარგით.
ვუყურებდი, ამ ქალს და გული მეწვოდა, ზოგს როგორ იოლად ატყუებენ ან ტყუვდებიან... ვუყურებდი და ვხედავდი, ის მშორმელი, პატიოსანი და გაჭირვებული ადამიანი იყო, ასევე იქნებოდა მისი და, რომელმაც სამწუხაროდ სახლი დაკარგა, რადგან არავინ არ აუხსნა მისთვის გასაგებ ენაზე არც იპოთეკის  და არც სესხის ხელშეკრულების პირობები. სამწუხაროდ დღესდღეობით ბევრი არის ასეთ მდგომარეობაში.
საღამოს ეს ქალი სირბილით მოვარდა, ვიჩქარეო თქვა და მორცხვად გაგვიღიმა. მივხვდი ჩვენს მიმართ კეთილგანეწყო :) ანგარიში დაგვიტოვა და წავიდა. წავიდა და გული უფრო მეტკინა ვიდრე დილით... ადამიანი შრომობ, წვალობ და იმ ასაკში როცა შენი ნაშრომით უნდა დატკბე, ღია ცის ქვეშ რჩები...

მობილური აწკრიალდა:
-რა იყო, ამ დილა უთენია, რომ რეკავს საკრედიტო ბიურო - გამეცინა და იროს თვალი ჩავუკარი - გვაცადოს მოსვლა :) იქნებ ყავას ვსვამთ :)
-გამარჯობა, ხატია ხარ თუ ირინა?
-ხატია ვარ, 
-მოკლედ ვერ განსხვავებთ ხმებით. რო ვიფიქრებ ირინა ხომ არ არისთქო, შენ იქნებ და ასე ... ისე გარეგნულადაც გავხართ ერთმანეთს?
-არა ბატონო თენგიზ, ტელეფონში ვგავართ ხმებით - გამეცინა
-კარგი ხუმრობა იქეთ იყოს და ბანკმა მომწერა სამ კლიენტზე, რომ დავალიანებები გაუნულებიათ ხოდა, მართალია ხომ?
- კი, ბატონო თენგიზ. - გამეღიმა.
-მაშინ მომწერეთ რა მეილზე, რომ გაუნულდათ დავალიანებები,  ამოვბეჭდავ და საქმეში ჩავაკრავ.
-კარგით, ბატონო თენგიზ. - შუბლზე ხელი შემოვიდე, ამ ჟესტით ირო მიხვდა, რაღაც ვერ იყო კარგად და თვალით მანიშნა "ჰე ამოშაქრეო" - ეს კაცი ცოტა ვერ არის ხომ?
-რატომ?
-ბანკი, როცა გვწერს მოვალეს დავალიანება გაუნულდაო, ჩვენ ხომ ვასრულებთ წარმოებას? ეს კიდე მათ არ უჯერებს და ჩვენი დასტური უნდა... ვახ, რა უცნაურად არის ხალხი მოწყობილი - გამეცინა.
ისევ აწკარუნდა ტელეფონი.
-ისევ ისინი არიან, - სახე დავმანჭე - დიახ, ბატონო თენგიზ. ხატია ვარ - დავასწარი თქმა, სანამ მარჩიელობას დაიწყებდა ისევ.
-ხო, ხატია - რაღაცნაირად ხმას უჭერს, რომ საუბრობს, -  მოვალე ჯარჯია ისევ გვატყუებს ხომ?
-ხო, რავიცი
-ხო იცით ხატია მოვალეები ძალიან თაღლითობენ, გვაწვალებენ, არცერთი არ არის დასანდობი. რაც მე მაგას მოვეხმარე და მაინც ასე ცუდად იხდის დავალიანებას და თქვენ საინკასო დავალება ხომ გაქვთ წარდგენილი?
-კი, ბატონო თენგიზ, საინკასო დავალებაც და ყადაღებიც ადევს, იქ სადაც უფიქსორდება საბანკო ანგარიშები.
-რომ გადმომიგზავნოთ შეგიძლიათ დოკუმენტაცია? საქმეში მინდა რო ჩავაკრა, თან უფროსობა მთხოვს.
-კარგით, არ არის პრობლემა. - ყურმილი დავდე, - ვაახ, არა რაა, ეს რომ, ითხოვს ამდენ დოკუმენტაციას ისე არცერთი ითხოვს, ალბათ ფურცლების შრიალი მოწონს - გამეცინა და საქმეს შევუდექი.
-გოგოებო გცალით? - ჩამოგვძახა ქეთიმ, - შესვენების დროაა
-უფს, რა დრო მოსულა - საათს გახედა ირომ - მაღაზიაში გადავალ და რამე ხო არ წამოგიღოთ?
-მე წამომიღე რაა - გადმოიხედა ნინიმ
-კარგია დასვენება, - ხელები გავშალე.
მიყვარს შესვენების პერიოდი, ყველა ერთად ვართ და ვიხილავთ სხვადასხვა საკითხებს, თან ერთმანეთის საჭმელებს ვაგემოვნებთ.
-"გოციკო" მოვიდა - თვალი ჩამიკრა ქეთიმ.
-ეგ კაცი ფაქტიურად ჩვენი თანამშრომელია, უბრალოდ სხვაგან აქვს ნაქირავები ადგილი, - ყველას გაგვეცინა.
-ეგ გვაკლია თანამშრომლად და ავეწყობით პირდაპირ - თქვა ნინიმ.
-აბაა.
- ეგ, რომ შემოდის ვის ვამგვანებ იცით? აი, კინო ფილმ "სიყვარული ყველას უნდა" - ში, რომ არის " თავჯდომარე არ მოსულაა? არაა! ვახ სად დაიკარეგება ხოლმე?! " და გარეთ, რომ გავარდება, ეს შემოვა და მაგ კილოზე ამბობს "რეზო არ არის?  არა! კარგი დავრეკავ მაშინ ან წიგნს ვნახავ "
- მაგარი ტიპია ეგ
- იმიტომაც არის ლეიბორისტი
მობილური აწკრიალდა.
-საკრედიტოა? - მკითხა ირომ
-ხო , მაგენი ყოველთვის შესვენების დროს რეკავენ - ხმა გავუთიშე მობილურს და ჭამა განვაგრძე.
ეხლა ირინას მობილური აწკრიალდა.
-იროსთან რეკავენ ეხლა - გამეცინა
-ხოო, - დამეთანხმა ირო და მანაც გაუთიშა ხმა მობილურს - ისედაც 20 წუთი ვართ შესვენებაზე.
შესვენებიდან ჩვენს სამუშაო ადგილებს, რომ დავუბრუნდით, იქვე სკამზე ქალი გველოდებოდა.
-ჩვენ გვიცდით?-  ჰკითხა ირინამ
-ბატონ რეზოს - მორიდებით გვიპასუხა
-ბატონი რეზო ახლა არ არის და იქნებ ჩვენ დაგეხმაროთ? მისი თანამშორმლები ვართ.
-მართლაა? - გაუხარდა - იცით,  მე უზრუნველყოფილი სესხი მაქვს სახლით... მაინტერესებს ჯერ აუქციონზე ხომ არ გაგიგზავნიათ?
-თქვენი სახელი და გვარი? - კითხა ირინამ
-ჯაჯო ჯაჯანა...
-აა, ეგ საქმე მე მაწერია - ვუთხარი მე - არა, ჯერ არ გაგვიგზავნია, ექსპერტის დასკვნას ველოდებით და შემდეგ თუ კრედიტორი გვეტყვის გააგზავნეთო, არ დაველოდებით ერთ თვიან ვადას და გავაგზავნით.
-ვაიმე, შვილო ... - ატირდა - ჩემი შვილის ჯანმრთელობისთვის გამოვიტანე ეგ სესხი, ჯანმრთელი, ჯანსაღი გოგო იყო, მუშაობდა ფარმაცევტად, მაგრამ ერთ დღეს მის ცხოვრებაში რაღაც მოხდა, რამაც მის ფსიქიკაზე ცუდად იმოქმედა და დავიღუპე მას მერე... 30 წლის არის, არც ტანს იბანს, არც წერიგდება, დღეები უნდა ეხვეწო ყველაფრის გამო... მაგრამ ამ მკურნალობამაც არ გამოიღო შედეგი... ეხლა რო სახლი გამეყიდოს? როგორ უნდა მოვიქცე? - ცრემლები მოიწმინდა
მე და ირო გულმტკივნეულები ვუყურებდით, რადგან ჩვენთან იშვიათად მოდის საქმეები, როცა აღებული თანხა ჯანმრთელობისთვის უნდათ, ძირითადად ვალებს იღებენ რემონტის, ქორწილის და ასეთი საყოფაცხოვრებო პრობლემებისთვის სასწორზე აყენებენ თავიანთ სახლს, ქონებას, რომლის მეტი არა გააჩნიათ რაა...
გულდამძიმებული წავედი იუსტიციის სახლში. პირველი სივრცე დიდი მოკითხვებით შემხვდა :
- გამარჯობა - მივესალმე მაკას
- გაგიმარჯოს, რა გვაქვს?
- რ ამექნება? ყადაღები და ინფორმაციები - გამეცინა
- მოკლედ აყადაღებთ და აყადაღებთ, რა გენაღვლებათ?
- კი მენაღვლება, მაგრამ მე რას ვიზამ? თვითონ არ უკვირდებოდნენ მე რა ვქნა?
- გეთანხმები, ჩემო ხატია. როცა ხელფასი გაქვს 500 ლარი და სესხის შესატანი კი გაქვს 1000 ლარი, აბა რა იქნება?
- კი სამწუხარო და მწარე რეალობაა... ბევრს მართლა პრობლემის გამო აქვს აღებული, მაგრამ ბევრს რემონტის, ქორწილის, მანქანის გამო ... სახლს აიპოთეკებენ და ... გაგაცინო? მე პირადად არ მქონია, მაგრამ ერთმა კრედიტორმა მითხრა, რომ მის მოვალეს სახლი გაეყიდა რის გამო იცი? საძინებელი უყიდია, სახლი იპოთეკით დაუტვირთავს, მერე სესხის გადახდა ვერ შეძლო და სახლი აუქციონზე გაეყიდა, ან რა საძინებელი იყიდა ასეთი ფასიანი? შოკი მივიღე...
- ეგ რა არის, მაგიც სასწაულია პირდაპირ, მაგრამ მე მყავდა პიროვნება, რომელსაც ყური ჰქონდა მოკრული, რომ თუ 2012 წლის 01 ოქტომბრამდე ექნებოდა სესხი აღებული, სესხს სახელმწიფო დაუფარავდა ?! ხოდა ამ კაცმა 20 000 დოლარი აიღო სესხად, იპოთეკით დატვირთა ქონება, არადა ტიპს საერთოდ არ ჭირდებოდა ფული ....
- ვაიმეე, - გავოგნდი - ვაახ, მერე ეხლა პარლამენტის წინ დგას ტრაფარატებით თუ იცი?
- ალბათ... ეჰ, ასეა ასე, ბევრს უჭკუობით ემართება, ზოგი რისკავს... მაგრამ ყველა მეცოდება... იპოთეკარებიც სარგებლობენ ამ ყველაფრით და მოკლედ მძიმე სიტუაციაა...

ვზივარ და ვფიქრობ, რამდენ ადამიანს უჭირს, უამრავს... თითქმის ყველას აქვს სესხი, უზრუნველყოფილი თუ არაუზრუნველყოფილი, ზოგი ძმაკაცის ფულს იხდის, ზოგს მამიდაშვილის გამო ეყიდება სახლი, ზოგი კიდე მატრაკვეცობის გამო ახალ გარემონტებულს კიდე არემონტებს, ზოგს დიდი ქორწილი უნდა, მეზობელს ან ნათესავს ხო უნდა აჯობოს და ალაპარაკოს ყველა? ზოგი ტანსაცმელების გამო იკიდებს ვალებს, მოკლედ არავინ ვართ დაზღვეული არაფრისგან, მაგრამ ყველას გვაქვს აზროვნების უნარი ხო? ნუ ბევრს არ აქვს ამაში დავრწმუნდი რა ხანია, მაგრამ ვინმე ხო უნდა გყავდეს ვისაც ჰკითხავ? მარა შეიძლება ეს ვინმეც არ იყოს აზროვნებით გამორჩეული... ადამაინებს შეუძლიათ ვალები აღონ ერთმანეთის ჯინაზე, რომ უკეთ იყვნენ, იმან თუ 100 კაცანი ქორწილი გააკეთა, ამან 200 კაციანი, რომ გააკეთოს, რძალი ან სიძე ოქროებში ჩაფლოს სხვების დასანახად და 3 თვეში კი კისრიდან ჩამოხსნას, რომ პროცენტების დაფარვა შეძლოს და სახლი როგორმე გადაარჩინოს, ზოგი ვიღაცას დაუდგა თავდებად და სხვის ვალის გადახდა მოუწია, იმიტომ, რომ არ იცის რ არის თავდებობა, რა რისკები ახლავს მას... მახსოვს ჩემი ახლობელი, გახარებული მოვიდა ჩემს მეგობარს სესხი დაუმტკიცდა, მე თავდები ვარ და ეს ფაქტი ავღნიშნეთო!!! მე გამიკვირდა, მაგრამ რადგან ბედნიერი იყო, ხომ ვერ ვეტყოდი თვდებს რა ფუნქციები ჰქონდა? არა, ღმერთმა ყველას მიცეს იმის შესაძლებლობა, რომ თავიანთი ვალები დაფარონ, მაგრამ ცოტა კომპეტენტურ პირებსაც რო დაეკითხონ რაღაცეები კარგი  იქნება, მითუმეტეს ათასი უფასო იურდიული მომსაუხრეობა არსებობს... სამგზავრო მარშუტში ერთი კაცი მეორეს ეუბნებოდა:
-ამ დარბაზში ვიყავი გუშინ ორმოცზე, რა პურმარილი ქონდა, გაგიჟდებოდი, მე თუ მკითხავ ზეტმეტობა იყო. 35 კაციან მაგიდაში 1400 ლარი გადაიხადეს, გოჭი არ იყო თორე სხვა ყველაფერი ქონდათ.
- მართალი ხარ ზედმეტობაა, ნამდვილად. მერე ვიღაც გაჭირვებული გაიგებს და ტყავს გაიძრობს და არ ჩამორჩება, მერე დაედება ვალი და უნდა ისტუმროს წლობით, ხომ გაგიგია : საბანი საქამდეც გაგწვდეს, იქამდე დაიფარეო, მაგრამ ერთმანეთის ჯიბრობა ღუპავდა და ღუპავს ქართველებს.
მართალია, საბანი საქამდეც გაგწვდება, იქამდე უნდა დაიფარო, მაგრამ ეს ანდაზა მგონი ბევრმა არც იცის? ჰმ, ბევრი მის სახელს ვერ წერს და ეს ანდაზა საიდან ეცოდინება? ამიტომაც ტყუვდებიან, ამიტომაც სარგებლობენ ამით იპოთეკარები, ბოლომდე არ უხსნიან ხელშეკრულების არსს ან უხსნიან და ისინი ვერ გებულობენ... ეს უფრო სწორი მსჯელობა იქნება, ვერ გე-ბუ-ლო-ბენ !!!

- დილა მშვიდობისა, ირინოლააა
- დილა მშვიდობისა ხაატ, მარტო ხარ? - ზედა სართულზე აიხედა ირომ
- არაა, ქეთიც არის.
- პრივეტ ქეთიიი - ასძახა მხიარულად და ჩანთა მაგიდაზე დადო.
- გამარჯობათ  - ამასობაში ნინოც მოვიდა.
- პრივეტ, პრივეეტ
- ორჯერ მისალმებაზე ჩვენი "პერანა" მახსენდება - გაიცინა ირომ
- აუ, ამასწინ რა "ზმანზე" იყო: ლურჯი დუტი ეცვა და თავზე მგონი მისი შვილის ქუდი ეხურა - აგვიტყდა სიცილი. ამასობაში მობილური აწკრიალდა
- ალო, გისმენთ - ვუპასუხე
- ....
- დიახ, ბატონო კახა .  ერთი წუთით დამელოდეთ, პროგრამაში გადავამოწმებ ყველაფრეს. ხო, თქვენ ხართ სს  ბანკის მოვალე და ყოველთვიურად უნდა დაგიკავდეთ ხელფასიდან 50%, რაც ბანკის სასარგებლოდ იქნება გადახდილი და თქვენი ვალიც ეტაპობრივად დაიფარება, მაგრამ თუ გაქვთ შესაძ... - მოვალემ შემაწყვეტინა საუბარი
- .....
- დიხა, ჩვენ გვაქვს უფლება კანონით მონიჭებული, რომ თქვენს ანგარიშებს დავადოთ ყადაღა, შეგიყვანოთ მოვალეთა რეესტრში, მოვიძიოთ და დავაყადაღოთ თქვენი უძრავ-მოძრავი ქონ...
- .....
- გასაგებია, რომ თქვენს სახელზე არაფერი ფიქსირდება, მე უბრალოდ პროცედურებს გიხსნით....
- ....
- ბატონო კახა რატომ მეჩხუბებით? ჩემს გამო აიღეთ ვალი, მე დავხარჯე და თქვენ გახდევინებთ თუ მე რა შუაში ვარ თქვენს ვალთან? - ცოტა გავბრაზდი მოვალის 10 წუთიან უტაქტო მონოლოგზე.
- ....
- მერე დაანებეთ სამსახურს თავი,ეგ ჩემი სადარდო არ არის,  ვალი ვალად დაგრჩებათ ...
- ....
- კარგად იყავით.  - გაბრაზებით დავაგდე მობილური მაგიდაზე - ამ დილაადრიან არ მომიშალა ნერვებიი? ვითომ ჩემს ვალს ისტუმრებდეს ისე მეჩხუბა
- ეგ კარგი იციან, ვალს აიღებენ და იმას, რომ გასტუმრება უნდა ეგ უკვე აღარ მოწონთ - თქვა ნინომ
-  კარგი, მესმის როცა თავდებები არიან და სხვის ვალებს ისტუმრებენ, მაგრამ როცა შენი პირადი ვალია მე რა შუაში ვარ? ან მაშინაც რა შუაში ვარ როცა თავდები მეჩხუბება? ზოგი ისეთი ზრდილობიანია, ისე გაგებით რეკავს, პრობლემა არ აქვს, იხდის ჩვეულებრივად, ზოგი კი ისე გამოგეკიდება გაგაოცებს.
- რას ვიზამთ ასეთი სამსახური გვაქვს ხატი, მაგრამ მე წავიკითხე, რომ ვალის გადაუხდელობა არის ცოდვა, ხოდა ანუ ჩვენ მათ ვეხმარებით ცოდვის დაძლევაში. - ირო მისებურად მშვიდად და მიამიტურად მიხსნიდა მედლის მეორე მხარეს.
- ვაა, რა მითხარი ეს - გამეცინა - ხედავთ, გოგოებოო მე და ირო რა საქმეს ვაკეთებთ?
ოთხივეს გაგვეცინა ამ ახალ აღმოჩენაზე.

ხო შეიძლება ვალის გადაუხდელობა ცოდვაა, ჩვენც შეიძლება მართლა ვეხმარებით, მაგრამ ძალიან მინდა ჩვენს ქვეყანაში ნაკლები ვალის მქონე პიროვნება იყოს, მინდა ჰქონდეთ ყველას სტაბილური შემოსავალი, რაც იმას განაპირობებს, რომ ნაკლები პრობლემატური სესხი იქნება და ყველა ბედნიერად იცხოვრებს... მე და ირო თანახმანი ვართ უმუშევრები დავრჩეთ თუნდაც ყველამ გაისტუმროს ვალი, მერე როგორ დავიჯერო ორ "უმუშევარს" სამსახური სხვა როგორ არ გამოგვიჩნდება ქვეყანა ისე თუ განვითარდა და გაეზარდა ეკონომიკური სვლა, რომ ჩვენ ვერ დავსაქმდეთ :) მინდა ირგვლივ ბედნიერბა სუფევდეს, ნკლები პრობლემები ჰქონდეთ ადამიანებს და ისედაც მიზერული ხელფასიდან 50%-ს აღარ ვუკავებდეთ, მინდა, რომ სახლები ასე მარტივად არ იყიდებოდეს აუქციონზე და ყველას შეეძლოს თავიანთი სახლების დახსნა ან საერთოდ არ დაჭირდეთ იპოთეკური სესხები, მოკლედ ბევრი ოცნებები მაქვს და მინდა, რომ სანამ ჩემი ოცნებები ახდება ყველამ იფრთხილოთ ვალის აღებისას, ყველა თქვენი შემოსავალი აწონ - დაწონოთ, რისკები გათვალოთ და რაღაცის იმედად ნუ აიღებთ დიდ სესხს, ისიც თუ საჭიროება არ მოითხოვს, რემონტის, ქორწილის, ტანსაცმლის და ასეთი რაღაცეების გამო სახლს ნუ დააიპოთეკებთ, ხომ გაგიაგიათ "ასჯერ გაზომე და ერთხელ გაჭერიო", გადაწყვეტილება ყოველთვის დიდი ფიქრის შემდეგ მიიღეთ და თუ საჭიროება მოითხოვს მიმართეთ იურისტს, სჯობს თავიდან გადაიხადოთ თუნდაც 20 ლარი, ვიდრე თქვენი დაუფიქრებლობა სახლის ფასად ან ისედაც მიზერული ხელფასის ნახევრად დაგიჯდეთ.

ყველას ბედნიერაბას, ნაკლებ ვალს და პრობლემებს გისურვებთ.