ჩემი ქუთაისი

ჩემი ქუთაისი – ეს ის ქალაქია,

სადაც დარწეულა ჩემი აკვანი,

სადაც მისწავლია ქართული ანბანი.

მე მენატრება ჩემი ქუთაისი,

მე მენატრება მისი აისი, მისი დაისი,

                         მისი გაზაფხული და

ვარდების სურნელით გაჟღენთილი მაისი.

როცა გშორდები,

არ გშორდებიან ჩემი ფიქრები,

შორიდან გეფერბი

და სულმოუთქმელად შენკენ

                                   მოვემართები.

როცა შენთან ვარ, ამაყად დავიარები

და შენი ცხოვრების ფერხულში ვებმები.

შენს მიწაში ხომ, მყარად დგას

                                ჩემი ფესვები?!

ჩემო ქალაქო, ჩემო ოცნებავ,

არ დამივიწყო, ხელი არა მკრა,

მე ხომ შენს გულში შობილი,

              კიდევ , ერთი შვილი ვარ...

ავტორი: ხატია მაღლაფერიძე

                  07.02.2009